Ankieter podczas wywiadu w pierwszej kolejności pyta respondenta o to, jakie zna stacje radiowe. W ten sposób ustala się znajomość spontaniczną rozgłośni. Kolejnym etapem rozmowy jest zaprezentowanie przez ankietera pełnej listy stacji dostępnych drogą naziemną w rejonie zamieszkania respondenta. Dopiero wówczas ankieter przystępuje do najważniejszego etapu, w którym prosi respondenta o przypomnienie sobie krok po kroku, co robił poprzedniego dnia i jakich stacji słuchał podczas kolejnych części dnia i wykonywanych wówczas czynności.
Ankieter prosi respondenta o przypomnienie sobie, co dokładnie robił poprzedniego dnia. Zadaje kolejno takie pytania, jak: o której Pan/Pani się obudził/a, o której Pan/Pani się obudził/a, o której godzinie wyszedł Pan/wyszła Pani do pracy, po zakupy, od której do które jechał Pan/jechała Pani samochodem do pracy, wychodził/a na siłownię, na spotkanie z przyjaciółmi, itp., w końcu – o której godzinie Pan zasnął/Pani zasnęła.
Po ustaleniu kolejnych odcinków dnia respondenta (np. między pobudką a wyjściem do pracy, między wyjściem do pracy a dotarciem do niej, itp.) ankieter pyta o to, czy i jakiego radia respondent wówczas słuchał.
Słuchaczom łatwiej jest przypomnieć sobie, czy mieli włączone radio, gdy skojarzą to z wykonywanymi w tym czasie czynnościami.
Próba badania ma charakter losowy. Wywiady realizowane są wśród użytkowników telefonów komórkowych.
Losowany jest numer telefonu a respondentem jest osoba, która odbiera telefon.
Próba składa się z dwóch części: pierwsza – stanowiąca mniej więcej połowę liczebności realizowanej – obejmuje całą populację ludności Polski w wieku 15-75; druga zaś obejmuje mieszkańców miast i aglomeracji, w których koncentracja rynku radiowego jest największa.
Struktura próby ogólnopolskiej bazuje na danych demograficznych GUS najbardziej aktualnych w dniu rozpoczynania badania. Liczebność próby w poszczególnych warstwach próby ogólnopolskiej odpowiada proporcjom populacyjnym.
Co miesiąc realizowanych jest 7 tys. wywiadów, w fali trzymiesięcznej wyniki oparte są więc na 21 tysiącach rozmów z respondentami. To daje pewność, że błąd statystyczny jest naprawdę niewielki – w skali ogólnopolskiej wynosi zaledwie 0,7 proc.
Tak. Wyjątkiem jest kilkanaście dni w roku – najważniejszych świąt. Ankieterzy zawsze pytają respondentów o słuchane stacje w dniu poprzedzającym badanie. Dlatego tak ważne jest, by badanie prowadzone było codziennie i dla każdego dnia tygodnia dostępne były wiarygodne dane.
Jest tylko kilkanaście dni w roku, w których nie przeprowadza się wywiadów telefonicznych. To przede wszystkim święta państwowe i kościelne wolne od pracy, m.in. Wielkanoc i Boże Narodzenie.
Instytut badawczy reaguje też na bieżące wydarzenia. W konsultacji z KBR-em może zarządzić dzień bez realizacji badania z powodu ważnych wydarzeń. W ponad 20-letniej historii Radio Tracka stało się tak kilkukrotnie, m.in. w dniu katastrofy prezydenckiego samolotu w Smoleńsku w 2010 roku i w późniejszych dniach żałoby narodowej, czy w 2005 roku w dniach śmierci i pogrzebu papieża Jana Pawła II.
Komitet Badań Radiowych jest otwarty na rozmowy ze wszystkimi chętnymi podmiotami, które chciałyby współfinansować badanie Radio Track. W 20-letniej historii o przystąpieniu do Komitetu wielokrotnie toczyły się rozmowy m.in. z Polskim Radiem, Audytorium 17, siecią Plus (wstąpiła, a obecnie reprezentowana jest przez Eurozet i Time SA), czy ponadregionalnym Radiem Wawa (obecnie wchodzi w skład Grupy Radiowej Time; od stycznia 2024 nadaje pod marką Radio Eska2).
Mimo, iż Nadawcy tworzący KBR ponoszą główny ciężar finansowania badania Radio Track, nie mają oni żadnego wpływu na wyniki badania.
Badanie Radio Track uwzględnia wszystkie stacje radiowe nadające drogą naziemną w Polsce (warunkiem jest posiadanie koncesji nadanej przez KRRiT): zarówno publiczne, jak i komercyjne, zarówno ogólnopolskie, jak i lokalne.
Wyniki wszystkich stacji są dostępne dla Klientów badania Radio Track, jak również są publikowane w comiesięcznych informacjach prasowych.
Dzienniczek w ramach Radio Track jest podstawą do oszacowania zachowań audytorium i zwyczajów słuchania w dłuższych okresach, przepływu audytorium z jednej stacji do drugiej i kumulacji audytorium poszczególnych stacji w dłuższych okresach. Dane z dzienniczka wykorzystują m.in. media plannerzy do oszacowania wielkości wskaźników wykorzystywanych do kampanii reklamowych.
Wskaźnik „udział w czasie słuchania”, który publikowany jest m.in. w portalach i pismach branżowych, nie mówi o liczbie słuchaczy, lecz o tym, jaki udział miała dana stacja w ogólnym czasie słuchania wszystkich stacji.
Jeśli więc udział w czasie słuchania Radia X wynosi 3 proc. w Warszawie, tzn. że 3 proc. czasu poświęcanego przez wszystkich mieszkańców Warszawy na słuchanie radia przypadało na stację X.
O liczbie słuchaczy mówi wskaźnik „zasięg dzienny”, który może być wyrażany w procentach lub w tysiącach osób. Jeśli zasięg dzienny Radia X w Warszawie wynosił 3 proc., tzn. że dziennie średnio 3 proc. mieszkańców Warszawy słuchało stacji X.